Page 335 - 59. КОНГРЕС СТУДЕНАТА БИОМЕДИЦИНСКИХ НАУКА СРБИЈЕ СА ИНТЕРНАЦИОНАЛНИМ УЧЕШЋЕМ
P. 335

59. КОНГРЕС СТУДЕНАТА БИОМЕДИЦИНСКИХ НАУКА СРБИЈЕ                                                 26-30.
            СА ИНТЕРНАЦИОНАЛНИМ УЧЕШЋЕМ                                                                       Април

             УТИЦАЈ ЈУТАРЊЕ И ПОСПРАНДИЈАЛНЕ ГЛИКЕМИЈЕ НА ОКСИДАТИВНИ СТРЕС И ИНФЛАМАЦИЈУ КОД ДИСЛИПИДЕМИЧНИХ
                               БОЛЕСНИКА СА ДИЈАБЕТЕС МЕЛИТУСОМ ТИПА 2 И КОРОНАРНОМ БОЛЕШЋУ

            Аутор: Владана Станковић
            e-mail: vladanas.14@gmail.com
            Ментор: проф. др Борис Ђинђић
            Катедра за патолошку физиологију, Медицински факултет Универзитетa у Нишу

            Увод: Јутарња и постпрандијална хипергликемија су независно удружене са оштећењем ендотелне функције и
            атеросклерозом у пацијената са дислипидемијом и дијабетес мелитусом тип 2 (Т2ДМ).
            Циљ:  Анализа утицаја јутарње и постпрандијалне хипергликемије на ниво инфламације и биомаркере оксидативног стреса
            код пацијената са стабилном исхемијском болешћу срца (ИБС) и Т2ДМ.
            Материјал и методе: Истраживање представља клиничку студију пресека код 90 Т2ДМ пацијената (60 са и 30 без ИБС)
            третираних метформином и/или сулфонилуреом. Рачунали смо површине испод дневне глукозне криве конструисане
            помоћу 6 тачакаизнад концентрација јутарње гликемије (AUCpp) преко 5,5 mmol/L(AUCbg)  у циљу процене
            постпрандијалног (AUCpp)  и јутарњег (AUCbg-AUCpp)повећања. Одређивали смо малонилалдехид (MDA), карбонилне групе
            (PCO), фибриноген, Ц-реактивни протеин (hsCRP), број леукоцита и адхезивне молекулеICAM-1 иVCAM-1.
            Резултати: AUCbg-AUCpp 58,2(95%CI40,6–75,8)је био виши у групи пацијената са ИБС, у односу на пацијенте без 36,9
            (95%CI23,5–50,2)mmol*h/L. Имали су знатно више вредности ICAM-1 (средња вредност ± SD) 72,70 ± 30,6vs. 60,22 ± 22,6
            ng/mL и MDA16,47 ± 4,5vs.13,42 ± 4,01 μmol/g, али сличне вредностиPCO, VCAM-1, фибриногена, hsCRPи броја леукоцита.
            AUCpp позитивно корелира са MDA(r=0,45) и ICAM-1 (r=0,32) у присуству, а са VCAM-1 (r=0,44)у одсуству ИБС. AUCbg-AUCpp
            позитивно корелира са PCO(r=0,45)у одсуству ИБС. AUCpp преко преломне тачке од 0,0mmol*h/L је повезана са високим
            нивоом MDAиICAM-1 експресије у особа са дијабетесом и ИБС. AUCbg-AUCpp преко преломне тачке од 30 mmol*h/L доводи
            до протеинске оксидативне модификације код пацијената са дијабетесом без ИБС.
            Закључак:  У Т2ДМ пацијената са стабилном ИБС, AUCpp у било ком тренутку доприноси повећању MDA и ICAM-1
            експресије. Јутарња гликемија показује значајну везу са карбонилним групама код особа са дијабетесом без ИБС.
            Кључне речи: дијабетес мелитус; оксидативни стрес; инфламација; адхезивни молекули; исхемијска болест срца; јутарња
            хипергликемија; постпрандијална хипергликемија


            THE CONTRIBUTIONS OF FASTING AND POSTPRANDIAL BLOOD GLUCOSE INCREMENTS TO OXIDATIVE STRESS AND INFLAMATION
                             IN DYSLIPIDEMIC TYPE 2 DIABETIC PATIENTS WITH STABLE ISCHEMIC HEART DISEASE

            Author:Vladana Stanković
            e-mail: vladanas.14@gmail.com
            Mentor:Full Prof. Dr. Boris Đinđić
            Institute of Pathophysiology, Faculty of Medicine, University of Niš

            Introduction: Both fasting and postprandial hyperglycemia are independently associated with deteriorating endothelial function
            and atherosclerosis in patientswith dyslipidemia and diabetesmellitus.
            The Aim: Contribution of fasting and postprandial blood glucose increments to inflammation and oxidative stress biomarkers in
            patients with stable ischemic heart disease(IHD) and diabetes mellitus type 2(T2DM) was evaluated.
            Material and Methods: Ninety T2DM patients(60 with IHD and 30 without IHD) treated with metformin and/or sulphonylurea were
            enrolled in cross-sectional nested case–control clinical study.The areas under the sixpoint daily glucose curve above the fasting
            glucose concentrations(AUCpp) and over 5.5 mmol/L (AUCbg) were calculated to determine postprandial(AUCpp) and
            fasting(AUCbg-AUCpp) glucose increments. Malondialdehyde(MDA), protein carbonyl group(PCO), fibrinogen, C-reactive protein
            (hsCRP), leukocyte count and adhesion molecules ICAM-1 and VCAM-1 were determined.
            Results: AUCbg-AUCpp 58.2 (95%CI 40.6–75.8) was higher in IHD group compared to non-IHD 36.9 (95%CI 23.5–50.2) mmol*h/L.
            They had significantly higher ICAM-1(mean±SD) 72.70±30.6 vs. 60.22±22.6 ng/mL and MDA 16.47±4.5 vs. 13.42±4.01 plasma
            proteinsμmol/g, but similar PCO, VCAM-1, fibrinogen, hsCRP concentration and leukocyte count.AUCpp positively correlated with
            MDA(r=0.45) and ICAM-1(r=0.32) in the presence of IHD, and VCAM-1(r=0.44) in the absence of IHD. AUCbg-AUCpp positively
            correlatedwith PCO(r=0.45) in the absence of IHD.The analysis revealed that AUCpp over turning point of 0 mmol*h/L was
            associated with high MDA and ICAM-1 expression in diabeticswith IHD.AUCbg-AUCpp over 30mmol*h/L leads to high oxidative
            proteinmodification in diabetics without IHD.
            Conclusion: In T2DMpatients with stable IHD, AUCpp at any point, significantly contributes to increasing ofMDA and ICAM-1
            expression.Fasting blood glucose increment showed significant correlation with carbonyl content in diabetics without IHD.
            Keywords: diabetes mellitus; оxidative stress; inflammation; adhesive molecules; ischemic heart disease; fasting hyperglycemia;
            postprandial hyperglycemia












                                                     Kopaonik, 2018.
                                                                                                           329
   330   331   332   333   334   335   336   337   338   339   340